Wyległa beznadzieja

Ułuda, obłuda, tudzież, jakby tędy przeszła pieprzona Duda
Zaklęta przeklęta w paski pomalowana zza więziennej kraty
Tragedia i myśli kłębek, koci pazurek, obgryziony obszczymurek
Porąbana wilgotna chwila, siermiężna głupoty roboczogodzina
Ostatnie podrygi, ciemne wiraże, nocne blamaże, wielcy trębacze
Dudnią wybuchające pociski, wyliniałe zwierzęta, ostatnia zachęta
Zbrukane domy, cnota spalona na targowisku porażek uścisku
Trwoga nagrodzona seansem nienawiści w pogardzie stos kamieni
W smole obklejone symptomy sprawiedliwości, sędzia z liści
Odwrócone do góry neuronami zbrakowanej mądrości
Nieistniejące mosty, zakłamane wizje, w eterze serce skołatane
Ból niewinnych dzieci, gra na cymbale, w ogrodach zawiści
Przepływają myśli, obietnice pokryte iluzją i piachu w oczach
Widać poezję na końcu tej łajby, której dziób się nie unosi
Zabiera ze sobą resztę i w dupie grzebie, w czarnej mieścinie
Czarnych korytarzy i przedsionek smętnej zarazy warstwy
Złoto spływa do góry, przez jeziora i zachęty do diabelskiej zabawy
Korona na głowie, a kilof w głowie, w miejscu serca węgiel spalony
Zabawne instrumenty, puste szyby, ludzie zabrani, wyjące myszy
Polityczne szczury, wszelakie animozje i amok w pustej mózgownicy
Kręte fasony, a nad nimi diabelskie rozety, podpory i gołębie
Uduszone w ścisku między robotą i gołą dupą starczej obietnicy
Znienawidzone ptaki położą na wysypisku gdzie górnicze odpady
Uduszą każdą duszę, a spolegliwe oczy oplują śliną, że zatopią
Wolne obłędy, skłaczone kordony sprawiedliwości boskiej
Marzeń otchłanie, ratunku i na czubku nosa baranie myśli
Ogolone ze szczęścia, pogardą podlane i wywiezione w nieznane
Ostanie kropki, deszczu przecinki, spadające wyrazy w kieliszku
Woń stacza się i przechodzi przez mrowisko z karaluchów dużych
Pokracznych idiotów hordy, stworzone z zależnych gnid i robali
Koników, na koniczynie, zamarłych pokoleń wyrazy
Spluną w twarz górnikom, a potem hutnikom, zabiją marynarzy
Koniec, ogon skulony, kundel upokorzony, serce wyrwane
Droga bez końca, sens bez początku, mroźne lato, ostatnia chwila
Dobranoc, czas odejść, pożegnać obłoki i wejść w nicość

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dlaczego kobiety głosują na Konfederację?

Dlaczego kobiety głosują na Konfederację? Błąd statystyczny, aczkolwiek poparcie ponad dziesięciu procent w grupie kobiet do czterdziestego roku życia zaczyna być niepokojące. Składa się na to patriarchalizm, z którego jest błędne przekonanie, że autorytaryzm jest dobry, ślepa wiara, że oszust nie kłamie, wszak jest tak jak z religią postrzeganą przez ateistę, syndrom ofiary, która wini się za czyjeś błędy i wiele innych zjawisk, będących skutkiem tego, że żyjemy w opresyjnym przemocowym społeczeństwie, które dopiero co wykaraskało się z biedy i nie rozumie, że pewne wartości są ważniejsze, niż ekonomiczne kryterium. Tym kryterium, tych wartości jest pewna oporowa szczytowa granica, której my jako społeczeństwo nie przebrnęliśmy i to właściwie byłaby odpowiedź na zadane pytanie na początku, choć bardzo ogólnie bez uwzględnienia wszystkich czynników. Można to jeszcze wytłumaczyć w ten sposób, iż biedni pragną być bogaci, a bogatym, co za tym idzie dobrze wykształconym, po głowie chodzą...
Czytaj więcej

Koty

Obraz
Koty czarne, paskowane, białe, rude i trójkolorowe Różne podobne jakby we własnej osobnej roli Niczym ludzie się różnią, a każdy typ w innej skali Jeden miauczy piskliwie, drugi trzeszczy zjadliwie Trzeci ma humory, a ten czwarty kocie goni ogony Piąty zupełnie karłowaty i szósty diabeł rosochaty Siódmy śpi w kartonie małym, ósmy spadł z kanapy Nasze wspaniałe drapieżne puchate pokrzepieni e Niewinne kocie mruki z jedwabnej sierści pucybuty Wskoczą na parapet, no przecież zrzucić kwiatek Kanapę podrapią, bo taka ładna była, niekocia Kuwetę wywrócą, a niechaj nie zmień, już pokażą Puszyste futerkowe diabły we własnym kształcie Upolują myszkę i dla ciebie zostawią na werandzie Szczurem nie wzgardzą, ptaszka zarazem złapią Mordercy, zabójcy nawet wężem nie pogardzą Bez dzwoneczka słonia do domu przyprowadzą Przytulą się i pcheł kilka w prezencie zostawią Jak będziesz niegrzeczny, to do buta nasiusiają Brzuszki piękne mają i warkoczą całkiem fajnie Kiedy traktorzyści nadejdą, daj obiadową ...
Czytaj więcej

Górska wycieczka

Obraz
Marzę o górach. Chcę do nich wrócić i oglądać wierzchołki śniegiem okryte i w chmurach schowane. Przejechać poprzez kolejne przełęcze i mosty. Zobaczyć leniące się na stokach jelonki i kozice. Niedźwiedzia, który przechodzi przez drogę. Odkryć nowe leśne gaje i przełęczy błyszczące potoki. Odbijające się w świetle księżyca górskie stawy i górskie jeziora. Świecące światełka z domów w głębi oddalonych miasteczek. Napić się wody ze źródła i odetchnąć górskim powietrzem. Jakie są góry, zastanawiam się, bo przecież to nie tylko piękne widoki. Góry to także schody. Schody, jako homonim, po których idąc codziennie, pokonujemy kolejne stopnie. Stopnie, są trudami życia. Niektóre czasem są za wysokie, jak poniektóre góry i ich szczyty. Gdzieś zawsze napotkamy stopnie i idziemy po nich, bo pragniemy, a innym razem musimy dotrzeć do jakiegoś celu. Czasem zatrzymamy się u podnóża góry, bowiem sił na więcej nie mamy, ochoty albo czasu. Kiedy odmówimy po schodach chodzenia, nagle staniemy w miejscu...
Czytaj więcej